با پیشرفت تکنولوژی به سمت جلو هر روز معیارها برای سنجیدن کیفیت و یا مقایسه ی محصولات علی الخصوص گوشی های هوشمند همراه با یکدیگر متفاوت تر می شوند. تا چندی پیش اصلی ترین معیار سنجش دوربین گوشی ها و مقایسه ی آن ها با یکدیگر عدد مربوط به مگا پیکسل آنها بود. و سپس نوبت به نسبت کانونی آن ها در گوشی های جدید تر رسید تا با یک دیگر به رقابت بپردازند ولی اکنون دیگر این مشخصه های فنی و فیزیکی گوشی های تلفن همراه نیستند که توجه مشتری را به خود جلب می کنند. اکنون رقابت اصلی میان برنامه نویسان و اگلوریتم هایی ست مه از آن بهره می برند تا برای مثال به بهبود کیفیت عکس های تهیه شده توسط دوربین های این گوشی ها بپردازند. به نظر می رسد که تا اینجا شرکت اپل پرچم دار اصلی این رقابت بوده است. در ادامه به بررسی بیشتر دلایل این پرچم داری می پردازیم.
در قدم اول اجازه دهید با مفهوم عکاسی محاسباتی (computational photography) آشنا شویم . عکاسی محاسباتی نوعی پردازش دیجیتال بر روی اطلاعات ثبت شده به صورت تصویر است که به بالا بردن کیفیت تصویر ثبت شده کمک می کند. تقزیبا سال گذشته بود که شرکت گوگل پیکسل آخرین مدل گوشی خود را به بازار معرفی کرد. شاخصه ی اصلی این گوشی کیفیت بسیار بالای عکس های گرفته شده توسط آن بود. در دوربین این گوشی از حسگر سونی مدل IMX378ستفاده شده بود ولی به دلیل وجود گوشی های دیگری که از همین حسگر استفاده می کردند از قبیل بلک بری، این موضوع مشخص بود که دلیل این کیفیت وجود حسگر سونی نیست زیرا کیفیت تصویر ثبت شده تویط دوربین های گوشی بلک بری با این گوشی ها حتی قابل مقایسه نبود. این کیفیت در تصویر نتیجه ی انجام محاسبات دیجیتالی صورت گرفته بر روی تصویر ثبت شده تویط برنامه نویسان و طراحان الگوریتم شرکت گوگل پیکل بود که این دوربین را از دیگر رقبای خود در بازار متمایز می کرد. این الگوریتم ها با تلفیق و ثهینه سازی اطلاعات ثبت شده در تصویر امکان ویرایش تصاویر را به نسخه ای بهتر از ان فراهم می آورند. حال به سراغ گوشی های آپل می رویم تا بتوانیم روش کار این شرکت را ازطریق این ترفند بررسی کنیم.
تصاویر در دوربین آیفون X
ابتدا به بررسی سخت افزاری دوربین به کار رفته در این گوشی می پردازیم. دوربین های گوشی آیفون X دارای دو عدد حسگر ۱۲ مگا پیکسلی می باشد. این دوربین ها دارای لنز های پهن (wide) با فاصله ی کانونی ۲۸ میلی متری هستند که نسبت کانونی آنها f/1.8 است. فاصله ی کانونی لنز تله فتو برابر ۵۶ میلی متر و نسبت کانونی آن نیز f/2.4 می باشد. در این دوربین ها ماژول های دوربین دارای لرزه گیرهای اپتیکال هستند. کل ایم ججموعه را یک فلش LED چهاتایی همراهی می کند.
با توجه به این که حسگر تعبیه شده در دوربین این گوشی از حسگر های به کار رفته در دوربین های قبل از ان از اندازه ی بزرگتری برخوردار است، می تواند نور را تا ۸۳ درصد بیشتر و بهتر دریافت کند. با در دست داشتن داده های از قبیل اندازه ی حسگر دوربین ین گوشی که برابر با ۱/۲.۹ اینچ و crop factor که برابر با ۷ است می توان به این نتیجه رسید که اندازه ی تقریبی حسگر این دوربین باید پیزی نزدیک به ۱/۲.۰ اینچ باشد. این اندازه ی بیانگر بزرگتر بودن این حسگر از مدل های قبلی این شرکت است.
نسخه های معرفس شده از آیفون از قبیل آیفون ۷ پلاس و پیش از آن دارای فانکشنی به نام عکس پورتره بودند که به بلوری کردن پس زمینه ی عکس می پرداخت تا سوژه نمایان تر باشد. در گوشی های آیفون X قابلیتی جدید تر از این فانکشن به ان افروده شده که اپل نام آن را نورپردازی پورتره (portrait lighting) نهاده است. این شکل از نورپردازی پس از تشخیص جزئیات چهره ی سوژه ی مورد نظر به شبیه سازی چند نوع نور پردازی متفاوت در آن ها می پردازند که به یهیود کیفیت تصاویر منجر می شود.
در جهت عملی کردن این افکت های بسیار ریز آیفون دست به تغییری سخت افزاری زده و تراشه ی جدید A11 را به یک پردازنده ی مستقل سیگنال تصویر(image signal processor) مجهز نموده است. کاربرد عمده ی این تراشه ی سخت افزاری در کمک به ایجاد افکت های تصویر، بهبود بخشیدن به فوکوس برای فیلم برداری و عکاسی و کاهش نویز های موجود در تصویر می باشد.